در مورد وضعیت حزب عراق

نامه شما درباره حزب عراق را گرفتم. منهم در مشاهدات شما شریکم. همانطور که میدانید در جلسه اخیر دفتر سیاسی حزب عین این مسأله بخواهش من در دستور قرار گرفت و من نگرانی‌های جدی خودم را گفتم و پیشنهاداتی را مطرح کردم. شاید بشود گفت که من به اندازه شما خوشبین نیستم. رفقای عراق یک فرصت ٨ ساله برای ساختن یک حزب بزرگ اجتماعی، مطرح شدن در فضای سیاسی لااقل جامعه کردستان و قرار دادن یک آلترناتیو سیاسی جدی در برابر احزاب سنتی را از دست داده‌اند. من دلیل این بی‌اشتهایی سیاسی را درست درک نمیکنم. اکنون هم فکر میکنم نهایتا باید یک رهبری کارساز در داخل کشور ایجاد کرد که روح اوضاع را درک کند و بخواهد در تاریخ عراق نقش بازی کند. بدنبال جلسه دفتر سیاسی من همچنان دارم به آلترناتیوهای موجود برای بهبود اوضاع فکر میکنم و نظر رفقای مختلف را جویا میشوم. باید کاری کرد. در این شک نیست. اینکه آیا تشکیل جمع پیشنهادی شما چاره کار هست یا خیر، هنوز مطمئن نیستم. این هنوز معضل یک رهبری پُر اشتها در داخل را حل نمیکند.

دستتان را میفشارم
منصور حکمت
٢٩ فوریه ١٩٩٩

رونوشت: رفیق ریبوار احمد، رفقای دفتر سیاسی دو حزب


از آرشیو کورش مدرسی - منتشر شده در "منتخب آثار منصور حکمت، ضميمه ١"، انتشارات حزب کمونيست کارگرى - حکمتيست، ژوئيه ٢٠٠٦ - صفحه ٣٠٨