عضويت در حزب کمونيست کارگرى
مصاحبه با ايسکرا
ايسکرا: مى پرسند شما ميگوييد عضو شدن در حزب کمونيست کارگرى ساده است. شرايط عضويت در حزب چيست و آيا عدم سختگيرى در عضوگيرى حزب را از لحاط سياسى و ايدئولوژيکى رقيق و ضعيف نميکند؟
3
منصور حکمت: عضويت در حزب کمونيست کارگرى براستى ساده است. هر کس خود به اين نتيجه رسيده باشد که با اهداف حزب کمونيست کارگرى ايران موافق است و ميخواهد با اين حزب کار کند ميتواند عضو حزب بشود. براى عضو ماندن در حزب بايد فرد حق عضويت خود را منظما پرداخت کند و در حيطه وقت و توان خود و انتخاب خود در فعاليتهاى حزب شرکت کند. در اين حزب قبول وظايف داوطلبانه است، کسى را به کارى وانميدارند، از کسى امتحان ايدئولوژى و غيرت و وفادارى و انقلابيگرى و از جان گذشتگى نميگيرند، به سابقه سياسى و تعلق سازمانى قبلى‌اش کارى ندارند، اعمال محيرالعقول و وظايفى که با زندگى و مسئوليتها و تعهدات فرد در جامعه و خانواده تناقض داشته باشد به عهده‌اش نميگذارند. سنوات عضويت کسى مايه امتياز در تشکيلات نيست. فرض ما اينست که حزبى که ميخواهد صدها هزار عضو داشته باشد، بايد تلقى‌اى از عضويت داشته باشد که بر طبق آن انسانهاى واقعى در همان متن زندگى واقعى و با همه تعهدات و مسئوليتهاى شغلى و خانوادگى و اجتماعى‌شان بتوانند عضو حزب بشوند. با عضويت در حزب کمونيست کارگرى کسى از متن زندگى کنده نميشود و قرار نيست خرقه انقلاب تن کند و ترک ديار و خانواده و دنيا و مافيها کند. تلقى ما از عضويت افراد در حزب بسيار به تلقى احزاب سياسى بزرگ در اروپاى غربى نزديک است. در خود ايران، که تماس رسمى با حزب براى کارگران دشوار است و ريسک امنيتى دارد، ما حتى اعلام کرده‌ايم که هر کارگرى که خود را عضو حزب بداند از نظر ما عضو حزب هست و همه حقوق عضو حزب را از هم اکنون دارد. درک ما از عضويت بسيار با تلقى سکتى چپ ملى- خلقى فرق دارد و چه بسا از نظر اين جريانات "ليبرالى" محسوب ميشود. اما اين تنها برداشت اصولى از عضويت براى حزب کمونيستى است که قصد جاخوش کردن در حاشيه جامعه را ندارد و تغيير جهان را کار خود ساکنان جهان ميداند. ما مدام هر کسى را که خود را در اهداف و مبارزه حزب سهيم و شريک ميداند دعوت ميکنيم به حزب ما بپيوندد. براى پيروزى بايد خيلى زيادتر باشيم.
4
اين تلقى و اين سياست نه فقط با حفظ کاراکتر مارکسيستى و انقلابى حزب تناقض ندارد بلکه شرط واقعى تحقق آن است. تنها اين سياست اجازه ميدهد که در حزب به روى کارگرى که نان آور خانواده‌اش است باز بماند. حزبى که کارگر نتواند به آن بپيوندد نميتواند حزبى کمونيستى باشد. تنها اين سياست به کسى که سوسياليسم و آزادى و مساوات را با درکى هر قدر کلى و غريزى گرامى ميدارد امکان ميدهد به يک حزب مارکسيستى بپيوندد و به کمک حزب و همراه حزب رشد کند. استحکام سياسى و نظرى هيچ حزبى را قرار نيست اعضاى تازه وارد آن تضمين و پاسدارى کنند. سنت سياسى‌اى که حزب در آن قرار دارد، افقى که جلوى حزب قرار ميگيرد، بنيادهاى فکرى يک حزب که در متن تلاقى‌هاى فکرى و سياسى جدى تعريف و تحکيم ميشود، و ستون فقرات کادرى مارکسيستى حزب، اينها عوامل تعيين کننده خصلت حزب است. اگر فردا همه اعضا و فعالين سازمانهاى چپ به ما بپيوندند، که يک اميد و آرزوى واقعى ماست، حزب کمونيست کارگرى به رنگ ديگرى درنميايد، بلکه فقط گنجينه جديدى از تجربه و توان بدست ميآورد که مبارزه براى افق و سياستهاى موجود حزب را به همان درجه تقويت و تسهيل ميکند. براى آشنايى بيشتر با برداشت ما از عضويت و نقد ما از مقوله عضويت در سنت چپ خلقى، دعوت ميکنم خوانندگان ايسکرا نگاهى به مباحثات ما پيرامون "عضويت کارگرى" که دهسال قبل در نشريه کمونيست بچاپ رسيد بياندازند.
ايسکرا شماره ٧، ٢٢ خرداد ١٣٧٧ - ١٢ ژوئن ١٩٩٨
hekmat.public-archive.net #3560fa.html
|
|