m-hekmat.com 2002-10-23 اين مطلب هنوز مقابله و تصحيح نشده است.
ستون اول
دور دوم کلينتون، کوبا و خبرگزارى ها*
3
٭ دوره دوم رياست جمهورى کلينتون در متن بى تفاوتى عميق و بدبينى عمومى مردم به دولت و کل رژيم سياسى در آمريکا آغاز شد. و وقتى توهمى نيست، به تظاهر هم نيازى نيست. چهار سال قبل کلينتون با شعار "تغيير" و در ميان هلهله جامعه روشنفکرى و هنرى آمريکا به قدرت رسيد. امروز همه ميدانند که اين صرفا يک دولت راست مرکز است که بخش مهمى از پلاتفرم حزب جمهوريخواه، از جمله کاهش شديد بيمه هاى اجتماعى و بيخانمان کردن ميليونها خانواده فقير، و بخصوص حمله به معاش مادران مجرد، را نه فقط اتخاذ کرده، بلکه عملا به اجرا گذاشته است. آنچه در اين دوره چشمگير است، غيبت هر نوع وراجى عوامفريبانه راجع به اصول و ايده آل هاست. ٥ سال پيش بيمه درمانى همگانى در صدر شعارهاى کمپين انتخاباتى کلينتون بود. کلينتون امروز ميگويد: "بايد انتظارات واقعى داشت. بايد تلاش کرد که بيشتر شاغلين از نوعى پوشش درمانى برخوردار بشوند."
4
دوره "عدم توهم - عدم تظاهر"، سمبلى بهتر از مادلين اولبرايت، وزير خارجه دست راستى جديد آمريکا پيدا نميکند. در نخستين سخنرانى هاى خود پس از انتصاب به اين پست، و بخصوص در سخنرانى در انستيتو بيکر، خانم اولبرايت با صراحت خيره کننده اى که ميتواند به يکسان حمل بر پختگى يا ناپختگى ايشان شود، اهداف واقعى سياست خارجى آمريکا و معادلات واقعى در روابط بين المللى را برملا ميکند. هدف، بدون هيچ پرده پوشى تامين برترى و رهبرى و هژمونى آمريکاست که نهايتا با سود و با دلار سنجيده ميشود. جهان صحنه رقابت و فقط رقابت است. حتى با متحدين ديرين اروپايى بايد تعيين تکليف بشود. وزارت خارجه و سرويس ديپلوماتيک آمريکا ارگانى در خدمت عملکرد کمپانى هاى آمريکايى در جهان است. فلسفه وجودى سازمان ملل پيشبرد "منافع آمريکا" است. بحث حقوق بشر صرفا يک ابزار وزارت خارجه براى اعمال فشار بر "کشورهاى بدقلق و ياغى" است. حتى صلح خاورميانه صرفا بعنوان شرط "ثبات بهاى نفت" و اجتناب از تکرار "کله معلق" سالهاى ٧٠ موضوعيت پيدا کرده است.
5
خانم اولبرايت اصرارى به تراشيدن اصول و آرمانهاى باشکوه و يا ابداع "رسالت" هاى تاريخى براى آمريکا ندارد، شايد امروز دوره اينکار هم نيست. از پس عبارت فراموش شده نظم نوين جهانى، يک رقابت خشک و علنى در سطح جهانى ظهور کرده است که هنوز تعيين تکليف نشده است. تا اطلاع ثانوى، "رهبر" سابق "جهان آزاد" صرفا شرکت کننده ديگرى در اين جدال است.
6
٭ هفته گذشته کاخ سفيد اعلام کرد که براى نخستين بار به ده خبرگزارى آمريکايى اجازه داده است در کوبا دفتر داير کنند. توضيح کاخ سفيد در مورد اين تصميم برملا کننده خصلت ارتجاعى و وابسته ژورناليسم رسمى است. صدور اين اجازه از اينرو نيست که گويا دولت آمريکا ناگهان پى برده است که اعمال ممنوعيت بر مطبوعات و رسانه ها و محدود کردن آزادى اطلاعات و حق دسترسى مردم به حقايق و تابع کردن مطبوعات به سياست خارجى با پز دفاع از حقوق بشر و آزادى هاى مدنى جور در نميايد. خير، برعکس، به گفته سخنگوى کاخ سفيد اين اقدام از آن رو اتخاذ شده است که حضور اين رسانه ها و "بيان حقايق سياسى و اقتصادى کوبا" فشار بر دولت اين کشور را افزايش ميدهد و به "امر تغيير رژيم کوبا و پيشرفت سياست آمريکا در اين کشور" يارى ميرساند. بعبارت ديگر رسانه هاى مربوطه قرار است بعنوان ابزار پيشرد سياست خارجى آمريکا گسيل شوند. تکليف نوع "حقايقى" که بايد از اين پس به اطلاع جهانيان برسد از هم اکنون روشن است. اعتمادى که کاخ سفيد به سليقه خبرى، تشخيص سياسى، و "وجدان" حرفه اى و وفادارى رسانه ها و ژورناليستهاى مربوطه دارد تحسين برانگيز است. حق هم دارند. عملکرد اين رسانه ها را در ماجراى پيروزى بازار و دموکراسى و عروج يلتسين ها و توجمان هاى اين دنيا ديده ايم. شبحى هولناک بر فراز سر مردم کوبا چرخ ميزند.
منصور حکمت
اولين بار دربهمن ١٣٧٥، فوريه ١٩٩٧، در شماره ٢٣ انترناسيونال منتشر شد.
مجموعه آثار منصور حکمت جلد هشتم صفحات ٣٦٣ تا ٣٦٤
انتشارات حزب کمونيست کارگرى ايران، چاپ اول نوامبر ١٩٩٧ سوئد ISBN 91-630-5761-1
* تنها عنوان مطلب، ستون اول است. سوتيتر
«
دوره دوم کلينتون، کوبا و خبرگزارى ها
» بعدا اضافه شده است تا کار جستجو بر اساس موضوع آسان شود.
hekmat.public-archive.net #1010fa.html
|
|